به گزارش رجانیوز، صبح  (سه‌شنبه) دو طرح دو فوریتی در مورد مصوبه جنجالی حقوق مقامات سیاسی به صحن علنی مجلس آمد. در یک طرح که عمدتاً نمایندگان عضو جبهه پایداری امضا کننده آن بودند، پیشنهاد حذف تبصره 3 ماده 71 قانون خدمات کشوری مصوب سال 1386 مطرح شده بود که این طرح رأی نیاورد.

بر اساس این طرح، تبصره 3 ماده 71 که ناظر بر پرداخت ما به التفاوت به حقوق مقامات سیاسی بعد از کناره‌گیری آن‌ها بود، اساساً حذف می‌شد.

اما در طرح دوم که نمایندگانی از جمله ابوترابی‌فرد، توکلی و نادران آن را دنبال می‌کردند، تنها لغو استفساریه هفته گذشته مجلس به رأی گذاشته می‌شد که این دو فوریت رأی آورد.

این در حالی است که در صورت تصویب نهایی این طرح، اساساً تغییر جدیدی حاصل نشده و ما به التفاوت حقوق مقامات سیاسی باید به آن‌ها پرداخته شود، با این تفاوت که اولاً این ما به التفاوت‌ها به افرادی که قبل از سال 86 (تاریخ تصویب قانون خدمات کشوری) مقام سیاسی بودند، تعلق نمی‌گیرد و ثانیاً مشمول نهادهای مستثنی شده از قانون خدمات کشوری نمی‌شود.

حجت‌الاسلام حمید رسایی که طراح اصلی طرح دو فوریتی حذف تبصره 3 ماده 71 قانون خدمات کشوری بود اما دو فوریت این طرح رأی نیاورد، در سایت شخصی خود روایت کاملی از این ماجرا را بازگو کرد که در ادامه آمده است:

امروز در صحن علنی مجلس اتفاقاتی رخ داد که متاسفانه با توجه به گرایشات خاصی که در برخی از رسانه ها حاکم است، این رسانه ها ترجیح دادند که واقعیت را به اطلاع مردم نرسانند و البته شاید برخی هم از پشت پرده این اتفاقات اطلاع نداشتند که البته خیلی بعید است. به همین دلیل نکاتی را به صراحت برای اطلاع عموم ذکر می کنم:

1. هفته گذشته روز دوشنبه یک روز قبل از عید سعید غدیر، نمایندگان مجلس به استفساریه ای درباره تبصره 3 ماده 71 قانون خدمات مدیریت کشوری رأی مثبت دادند و این رأی، موجی از انتقادات به حق نسبت به مجلس را به دنبال آورد. بر اساس تبصره 3 ماده 71 قانون خدمات مدیریت کشوری، مقامات مذکور در ماده 71 (روسای قوا، نمایندگان، وزرا، معاونین وزرا، استانداران و فرماندارن) که حداقل دو سال در پست مدیریت‎های سیاسی انجام وظیفه نموده یا بنمایند، پس از تصدی مقام در صورتی که به سمت پایین‌تری منصوب شوند، چنانچه حقوق ثابت و فوق العاده مستمر آنها در مسئولیت جدید از 80 درصد حقوق ثابت و فوق‌العاده مستمر وی در پست قبلی کمتر باشد، به میزان مابه‌التفاوت تا (80 درصد) را تفاوت تطبیق دریافت خواهند نمود. این تفاوت تطبیق با ارتقا‌های بعدی (‌عوامل شغل و شاغل و فوق العاده‌ها) مستهلک می‌گردد و این مابه‌التفاوت در محاسبه حقوق "بازنشستگی" و وظیفه نیز ملاک عمل خواهد بود. استفساریه درباره قسمت بازنشستگی این تبصره بود که آیا حکم مربوط به تمام نهادها می شود و آیا همواره اینگونه خواهد بود که با توجه به فراز پایانی این قانون که به موضوع بازنشستگان اشاره شده، مجلس اعلام کرده بود: بله. البته امروز آقای کامران مستندی را به نمایندگان نشان می داد که بر اساس آن مشخص می شد، این استفساریه نیز از زمان امضا به عنوان طرح تا زمان تصویب در کمیسیون اجتماعی، دچار تغییرات ماهوی شده است.

2. بر اساس این تبصره، پاسخی که مجلس به این استفساریه داده، طبیعی و بدیهی است. در حقیقت، هر چند این استفساریه هم نوعی تبعیض است ولی این تبعیض در حد یک شاخه از یک درخت بزرگ بود و تبعیض اصلی در اصل تبصره 3 ماده 71 است که اگر مجلس به دو فوریت حذف آن امروز رأی می داد، کاری انقلابی کرده بود که متأسفانه از روز یکشنبه تا امروز ده‎ها طراحی صورت گرفت تا این اتفاق نیفتد! در حال حاضر، با دوفوریتی که آقای ابوترابی و برخی از نمایندگان دیگر به دنبال تصویب آن بودند و نهایتاً هم تصویب شد، تنها استفساریه ملغی شد و اصل تبعیض در جای خود باقی مانده است.

3. اما اصل قصه چه بود؟ روز یکشنبه هفته جاری با توجه به اعتراضات به حق رسانه ها، مردم و دانشجویان به مصوبه دوشنبه قبل (یعنی همان استفساریه) اینجانب و 17 تن از همکاران دیگر، طرح دو فوریتی ای را آماده کردیم که بر اساس آن تبصره 3 ماده 71 حذف می شد. این طرح در ساعت 10:35 روز یکشنبه تحویل هیات رییسه مجلس شد. بنده در اخذ امضا از نمایندگان تلاش کردم تا این طرح حساس را فقط به امضای نمایندگانی برسانم که پرونده روشنی در مبارزه با ویژه خواری‎ها دارند. برای همین به چهره های شاخص جبهه پایداری اکتفا نکردم و سراغ برخی دوستان دیگر مانند آقای دهقانی نقدر و سروری که در صحن علنی حاضر بودند هم رفتم. نهایتا این طرح به امضای رسایی، کوچک زاده،‌‌ آقاتهرانی، سروری، کوثری، هدایت خواه، زارعی، دهقانی نقندر، قاضی زاده، حسینیان، شهرزاد، کریمی قدوسی، سلیمی، بزرگواری، طاهری، آشتیانی، قره‌خانی رسید و آقای محبی نیا هم به هنگام نوشتن دستور ارسال طرح به اداره قوانین آن را امضا کردند.

4. به فاصله نیم ساعت، بنده متوجه شدم که برخی از نمایندگان با محوریت آقای ابوترابی، در حال جمع آوری امضا برای یک طرح دو فوریتی دیگر هستند که بر اساس آن فقط استفساریه هفته گذشته ملغی می شد ولی اصل تبصره 3 در جای خود باقی می ماند. بنده و برخی از دوستان دیگر به آقای ابوترابی مراجعه کردیم که با توجه به دو فوریتی ای که ما به هیات رییسه تحویل داده ایم، دیگر نیازی به این طرح نیست. به اضافه این که اصل تبعیض در تبصره 3 ماده 71 است نه در استفساریه ای که در باره این تبصره تصویب شده.

5. توضیحات ما فایده ای نداشت و آب و هوای تحرکات این شخصیت ها حکایت از این می کرد که قرار است موضوع به نوعی لاپوشانی شود! اما چرا که در ادامه خواهم نوشت. روز دوشنبه مجددا این موضوع را پیگیری کردم که مبدا طرح دو فوریتی ما از دستور خارج شود. آقای محبی نیا در تماس تلفنی به من گفت که آقایان گفته اند که شما طرح‌تان را پس گرفته اید! گفتم به هیچ وجه. این دوفوریت باید فردا در دستور کار صحن علنی قرار گیرد. از اینجا به بعد، یقین کردم که قرار است قضیه را مانند مصوبه بازگرداندن وقف 250 هزار میلیارد تومان دانشگاه آزاد هوا کنند.

 

6. امروز صبح وقتی به صحن علنی مجلس رفتم، دیدم که برخی از این آقایان اصرار دارند که طرح دو فوریتی ما در خصوص حذف تبصره 3 ماده 71 به رأی گذاشته نشود و فقط دو فوریتی لغو استفساریه به رأی گذاشته شود. سئوال کردم چرا این اصرار را دارید؟ آقای ابوترابی و حتی آقای لاریجانی گفتند که نگرانیم طرح شما رأی نیاورد و این برای مجلس خوب نیست، آبرو ریزی می شود! استدلال برخی از همکاران این بود که در حال حاضر وقتی در برابر انتقادات قرار می گیریم، اعلام می کنیم که اصل تبعیض در تبصره 3 ماده 71 است که در مجلس هفتم تصویب شده و به مجلس هشتم ربطی ندارد و اگر این طرح شما رأی نیاورد، انتقادات متوجه مجلس هشتم خواهد شد! گفتم اگر ما فقط استفساریه را لغو کنیم که فقط با مردم بازی کرده ایم چون اصل تبعیض در تبصره 3 ماده 71 است و همه این را می دانیم. گفتند ما می خواهیم کاری کنیم تا مجلس رای دهد و فشار افکار عمومی از روی مجلس برداشته شود! گفتم با این کار فشارها را بیشتر می کنید چون رسانه ها، دانشجویان و آنهایی که به حق پیگیر این موضوع هستند، متوجه می شوند که اصل تبعیض در تبصره 3 ماده 71 است و لغو استفساریه چیزی نیست. به اضافه این که در این چند روز نیز همه ما مصاحبه کرده ایم و گفته ایم که مشکل از کجاست. گفتم که اگر نمایندگان را توجیه کنید و آنهایی که رایشان با میل و اشاره شماها تنظیم می شود، اگر بفهمند که نظر شما هم همراهی است با حذف تبصره 3 ماده 71 است، رأی می دهند.

7. در ادامه جلسه وقتی اصرار آن‌ها و هیات رییسه برای انصراف ما فایده نداشت، نهایتاً قرار شد که دو فوریتی حذف تبصره 3 ماده 71 در دستور قرار بگیرد اما به یک‌باره در لحظه طرح موضوع، آقای محبی نیا اعلام کرد که ما دو طرح دو فوریتی داشتیم که برخی از نمایندگان امضای خود را از ذیل طرح دو فوریتی حذف تبصره 3 ماده 71 پس گرفته اند و از آقای ابوترابی خواست تا درباره طرح دیگر سخن بگوید. بنده و آقای حسینیان برای بررسی موضوع به جایگاه هیات رییسه رفتیم و هر چه اصرار کردیم تا اگر کسی امضای خودش را پس گرفته باید آن را مکتوب انجام داده باشد و هیات رییسه باید آن را به ما نشان دهد، آقای محبی نیا و باهنر زیر بار این کار نرفتند! حتی آقای باهنر مرا تهدید کرد که برو پایین والا اسمت را به عنوان بی نظم از پشت تریبون اعلام می کنم و آبرویت را می برم که من هم گفتم آبروی من دست شما نیست تا آن را ببری یا نگه داری. نهایتا با اصرار زیاد ما آقای محبی نیا بدون این که برگه ای مکتوب به ما نشان دهد اعلام کرد که چهار نفر یعنی آقایان دهقانی نماینده طرقبه و شاندیز، سروری نماینده تهران، آشتیانی نماینده قم و قره خانی نماینده علی آباد کتول چند دقیقه قبل امضای خود را پس گرفته اند! گفتم آقای محبی نیا تا همین چند لحظه قبل من با شما صحبت می کردم و شما گفتید که برای طرح دوفوریتی هیچ مشکلی نیست، پس چطور به یکباره چهار نفر امضای خود را پس گرفتند؟! اگر پس گرفتند چرا زودتر نگفتید تا برخی از همکاران دیگر که قبلا نبوده اند بیایند و امضا کنند؟ اساسا این در حالی بود که یک ساعت از توزیع برگه های طرح دوفوریتی در بین نمایندگان می گذشت و پس گرفتن امضا در چنین شرایطی معنی نداشت. کار به اینجا که رسید فهمیدم ظاهرا دوستان هیات رییسه وقتی فشارهای وارده به ما را بی تاثیر دیده اند، دست به یک کودتا (تعبیری که گاهی به شوخی درباره رفتار هیئت رییسه به کار می رود) از جنس پارلمانی و هیات رییسه ای زده اند! اتفاقی که در صحن علنی زیاد رخ داده است از جمله در تصویب طرح وقف دانشگاه آزاد که 250 هزار میلیارد تومان اموال عمومی به نام وقف خصوصی می شد و اصل نود رفتار هیت رییسه را بررسی و محکوم کرد ولی هیئت رییسه هرگز اجازه قرائت این گزارش را نداد.

8. آقای باهنر از آقای ابوترابی خواست تا به عنوان طراح حذف استفساریه سخن بگوید و آقای ابوترابی هم شروع به سخن کرد. وقتی کار به اینجا رسید و ما دیدیم که هیات رییسه در تبعیضی آشکار به دنبال اجرای خواسته های خودش است نه اجرای آیین نامه، با پیشنهاد آقای حسینیان و در دفاع از حقوق مردم و در اعتراض به این رفتارها به سمت درب خروجی صحن علنی حرکت کردیم. بسیاری از همکاران از جمله آقایان زارعی، آقا تهرانی،‌ کریمی قدوسی، قاضی زاده، ابطحی، حسینیان، موسوی مبارکه، محمدی اردبیل، کوچک زاده، کوثری، هدایت خواه و برخی از همکاران دیگر قصد خروج از صحن علنی را داشتیم که ابتدا هیات رییسه اجازه باز کردن درب را نمی داد و وقتی اصرار و پافشاری ما را دید، در کمال ناباوری علی رغم این که نمایندگان کارت خروج خود را می زدند اما عدد حاضران در جلسه کم نمی شد؟! برخی از نمایندگان مانند آقای توکلی و علی مطهری که در مقابل درب خروج حضور یافته بودند، از ما درخواست می کردند که به داخل صحن برگردیم که من به این همکارن گفتم از شما انتظار نبود! به آقای مطهری گفتم که اگر واقعا دنبال حق بودی چرا برای این رفتارهای هیات رییسه استعفا نمی دهی؟ به آقای توکلی گفتم انصافا اگر دولت چنین رفتاری کرده بود همینطور عمل می کردید...

9. اینجا بود که برخی از نمایندگان از جمله آقای کامران و خانم اخوان و چند تن از نمایندگان دیگر با مراجعه به هیات رییسه و امضای دو فوریتی ای که ما تقدیم کرده بودیم، بهانه را از آنها گرفتند. رفتار هیات رییسه که مانند یکشنبه سیاه در وقف 250 هزار میلیارد تومان اموال دانشگاه آزاد کاملا بر خلاف تمامی مبانی بود و از طرفی پایداری همکاران امضا کننده دو فوریتی حذف تبصره 3 ماده 71 در نهایت باعث شد تا آقای باهنر مجبور شود سخنان آقای ابوترابی را قطع کند و طرح آن دوفوریتی را متوقف کند تا طبق آیین نامه، دوفوریت امضا شده که اصل تبعیض را از بین می برد مطرح شود. در این بین که من و همکاران دیگر در حال حرکت به سمت صندلی های خود بودیم تا در این باره سخن بگوییم، آقای باهنر از آقای دهقان، عضو هیات رییسه و نماینده طرقبه که امضای خودش درباره این طرح را پس گرفته بود، درخواست کرد که به عنوان طراح سخن بگوید! این در حالی بود که همه می دانستند طراح اولیه و اصلی این طرح بنده بودم نه آقای دهقان و ایشان اساسا امضای خودش را پس گرفته بود! با اعتراض مجدد ما آقای دهقان ادامه نداد و بنده به عنوان طراح توضیح دادم که چرا باید به این دوفوریت رای داد و دوفوریت پیشنهادی آقای ابوترابی دردی را دوا نمی کند. گفتم که اگر مدعی نمایندگی مردم هستید باید به طرحی رأی دهید که مردم از ما می خواهند و آن رفع تبعیض است. بعد از سخنان طراح، باز در کمال ناباوری آقای دهقان که امضای خودش را پس گرفته بود، به عنوان یکی از موافقان طرح سخن گفت و بعد از ایشان البته آقای حسینیان به وضوح تمام و با استحکام و استدلال های خیلی خوب به عنوان دومین موافق سخن گفت. آقای یوسف ن‍ژاد و آقای توکلی هم در مخالفت سخن گفتند که سخنان آقای توکلی از جمله این که دریافت مابه التفاوت حقوق، تبعیض نیست، برخلاف مواضع عدالت طلبانه ایشان در این سال ها و حتی بر خلاف نامه ای بود که چند روز قبل منتشر کرده بود. این مواضع تعجب ما را بیشتر کرد که چرا این دوستان نگران آبروی از دست رفته نیستند و چرا نمی خواهند این طرح عدالت طلبانه به ثمر بنشیند؟!

10. نهایتا رای گیری به عمل آمد و همانطور که در یادداشت روز شنبه ام در هفته نامه 9 دی پیش بینی کرده بودم، اکثریت نمایندگان مجلس حاضر نشدند به حذف تبصره 3 ماده 71 قانون خدمات مدیریت کشوری و این تبعیض آشکار رای دهند! یعنی اگر مدیری مانند ما نمایندگان بعد از دوره نمایندگی به یک کارمند عادی یک اداره تنزل پیدا کنیم، همچنان 80% از حقوق و مزایای دوره نمایندگی را دریافت خواهیم کرد و اگر بازنشسته شویم هم باز این حقوق را تا پایان عمر دریافت خواهیم کرد تا تطابق تطبیق صورت گیرد! بعد از این مرحله، دو فوریت آقای ابوترابی در خصوص لغو استفساریه هفته قبل طرح شد و نمایندگان به آن رای دادند و البته برخی از رسانه ها تلاش کردند این گونه القا کنند که مجلس کار بزرگی کرده و به نفی تبعیض رای داده است، در حالی که این جز ماست مالی و قلب واقعیت چیزی دیگر نیست چرا که تبصره 3 ماده 71 در جای خود باقی است و البته رسانه های انقلابی و مردم باهوش و نخبگان تیزهوش این را می فهند حتی اگر ما بخواهیم آن را طور دیگری نشان دهیم.

11. واقعیت را بخواهید از مجلسی که به وقف 000/000/000/000/250 میلیارد تومان اموال دانشگاه آزاد رای می دهد و در حمایت از جاسبی و دانشگاه آزاد رکود می شکند و 240 امضا در ذیل نامه تقدیر از آنها ثبت می کند و دستور صریح رهبری در خصوص تصویب طرح نظارت بر نمایندگان را یک سال و چهار ماه سرگردان می گذارد و... انتظاری بیش از این نیست که فقط حدود 64 نفر به حذف تبصره 3 ماده 71 که تبعیض آشکار است، رای دهند.

12 . تشکل های دانشجویی، نخبگان و رسانه هایی که با اهداف انقلابی این موضوع را پیگیری می کردند، از یاد نبرند که مصوبه تبعیض آمیز همچنان در جای خود باقی است بنابر این باید این موضوع را تا رسیدن به نتیجه حذف آن پیگیری کنند. البته مردم ما شک نداشته باشند که برخی از رسانه ها نیز به دنبال قلب واقعیت خواهند رفت و موضوع را به شکل دیگری القا خواهند کرد که این می تواند به عنوان یک شاحص درباره رفتار آنها مورد ارزیابی قرار گیرد.

13 . اما چرا وقتی در روز یک شنبه ما این طرح دوفوریتی را ارائه دادیم بلافاصله جریانی در داخل مجلس یک دوفوریتی دیگر  را در دستور آورد؟ چرا از روز یکشنبه تا امروز این جماعت تلاش کردند تا ما را منصرف کنند؟ چرا امروز تلاش کردند تا این دوفوریتی طرح نشود و آن دو فوریتی طرح شود؟ چرا برخی از نمایندگان که از آنها انتظار پس گرفتن امضا در خصوص چنین طرح مهمی نبود، به یک باره و البته به صورت شفاهی اعلام کردند که امضای خود را پس گرفته اند؟ و چندین چرای دیگر... پاسخ را یکی از نواب رییس به من داد، شاید تعجب کنید ولی ایشان که تمام تلاشش را کرد تا این طرح دو فوریتی ضد تبعیض به ثمر ننشیند همه این چراها را در یک جمله پاسخ داد که ما نمی خواستیم این کار به نام شما ثبت شود!

خبر مرتبط:

انتشار ناقص و مبهم ماجرای امروز مجلس درباره مصوبه جنجالی حقوق مقامات در اخبار سیما

طرح دو فوریتی نمایندگان عضو جبهه‌پایداری برای لغو تبصره جنجالی حقوق مقامات

 

ادامه مطلب...

کلمات کلیدی : مجلس، نمایندگان، سیاسی، طرح، حقوق، اصل، استفساریه، تبعیض، رسایی، دو، فوریتی، مقامات، تبصره3 ماده 71