از طنز «خنده‌بازار» تا مستند «من روحانی هستم»!

نماینده - نوروز 90 بود که خنده‌بازار با رویکرد شوخی با برنامه‌های تلویزیون روی آنتن شبکه 3 رفت، از «فیتیله» و «90» و «هفت» گرفته، تا برنامه‌های پر بیننده!!! شبکه‌های برون‌مرزی نظیر طالع‌بینی و تحلیل و ماجراهای باورنکردنی. کم کم پای موضوعات اجتماعی هم به برنامه باز شد، تورم و گرانی و ناهنجاری‌های اجتماعی و فساد اداری و...، و رفته‌رفته رنگ و بویی سیاسی هم به خود گرفت؛ کافی بود رئیس اداره «بوووووووق» حرفی بزند تا مثل «پطرس» بشود سوژه املای بچه‌های کلاس خنده‌بازار، «آقا مدیر» و «متهم» هم که پای ثابت بودند، فقط مانده بود خود «طرف» را جلو دوربین بیاورند!

خلاصه بیش از دو سال هر روز و روزی دو بار (با تکرار) صدر تا ذیل دولت «بنده خدا» را به طنز می‌-گرفت، آن هم چه طنزی! کسی هم صدایش در نمی‌آمد، آن‌ها کار خود را می‌کردند و این‌ها کار خود را.

اما از نیمه مرداد پارسال که دولت «اعتدال» با ادعای «تحمل مخالف» سر کار آمد، دیگر نه از خنده‌بازار خبری بود و نه از گفتگوهای چالشی مرتضی حیدری با رئیس جمهور، نه این‌که بازار سوژه برای خنده‌بازار کساد شده باشد... تدبیر تحسین‌برانگیز دولت در توزیع سبد کالا، یا میهمانی اشرافی سعدآباد، یا رفراندوم یارانه‌ای، یا سفر فرنگ جناب وزیر، یا «کلید» ی که سوئیچ بلدوزر از آب درآمد، یا...

خنده‌بازاری که درش تخته شد، اما تحمل می‌شد از سوی دولتی که هزار و یک انگ به آن چسباندند، اما حالا مستند ساخته‌اند از زندگی رئیس جمهور بعد 4 ماه نمایش چه جنجالی به راه انداخته‌اند! مستندی که نه تحلیل است و نه تفسیر، روایت صرفی است از زندگی آقای رئیس جمهور آن هم بر مبنای خاطرات یار غار ایشان، غوغا به پا کرده‌اند که بیا و ببین.

جالب این‌جاست که زنجیره‌ای‌ها خودشان منکر صحت خاطرات «آیت‌الله» شده‌اند، اما آمده‌اند یقه مستندساز را گرفته‌اند که حالا فلانی درست روایت نکرده، تو چرا ساخته‌ای؟! یکی نیست از رئیس‌جمهور حقوق‌دانمان بپرسد اگر آیت‌الله ناقص روایت کرده، گناه این بنده‌های خدا چیست؟!

قصه وقتی جالب‌تر می‌شود که بیشتر حضراتی که مستند را محکوم کرده‌اند و خواستار برخورد با آن شده‌اند مستند را ندیده‌اند!!! خداوکیلی این هم از عجایب روزگار است!
حالا مستند چه می‌گوید، به قول علما «علیکم بالرجوع الی‌ المتن»!

ما هم خودمان را می‌زنیم به وادی خوش‌خیالی، اصلاً هم فکر نمی‌کنیم این هیاهو با نتایج رفراندم یارانه‌ای نسبتی دارد، اصلاً هم فکر نمی‌کنیم این هیاهو با میهمانی اشرافی سعدآباد نسبتی دارد، اصلاً هم فکر نمی‌کنیم این هیاهو با کارشکنی آقایان باهوش و مؤدب! در عدم پذیرش سفیر ایران در سازمان ملل نسبتی دارد، اصلاً هم فکر نمی‌کنیم...!

اصلاً فکر نمی‌کنیم، اما یکی بگوید این را چگونه رفع و رجوع کنیم، اظهارات آقای رئیس جمهور را که فرمود: «بگذاریم آنچه در دل وجود دارد و در اندیشه وجود دارد، بر روی صفحه کاغذ خودنمایی کند.»
دولت تحمل مخالف که حسابی شرمنده‌امان کرده است با مدال‌های رنگارنگی که هر روز به سینه منتقد جماعت چسبانده است؛ «کم‌سواد»، «افراطی»، «بی‌قانون»، «اجیرشده»، «افراد دارای ذهن‌های کوچک»، و.... این‌ها که چیزی نیست از کرامات دولتی که حرمت «توافق ژنو» را بسی بیش از «ولایت امیرالمؤمنین» می‌داند!

کلمات کلیدی : از، طنز، «خنده‌بازار»، تا، مستند، «من، روحانی، هستم»، !