اسناد الجزیره که حتی از سوی مقامات ارشد تشکیلات حکومت خودگردان هم تایید شده‌اند، میرحسین موسوی را "حامی سازش با اسرائیل" خوانده و او را کنار بن‌علی، مبارک و عباس نشانده است تا همگی "مهره سوخته آمریکا" لقب بگیرند.

به گزارش ثامن به نقل از شبکه ایران، چند روز پس از آنکه مردم تونس رئیس جمهور مادام العمر این کشور را فراری دادند، مصری ها هم رژیم حسنی مبارک، دیگر دیکتاتور وابسته به غرب را در آستانه سقوط قرار داده اند.

همزمان با این دو رویدادی که کام آمریکا و صهیونیست ها را بشدت تلخ کرده و حتی به گفته بی بی سی تن آنان را لرزانده است، افشای اسناد رسوایی محمود عباس، رئیس تشکیلات خود گردان فلسطین هم بر مصیبت های آمریکا و رژیم صهیونیستی اضافه شد تا ماه اخیر را به عنوان "تلخ‌ترین ماه" برای کاخ سفید در منطقه خاورمیانه رقم بزند.

این همه اما، تمام بد بیاری های دولت آمریکا در ماه گذشته محسوب نمی شود و رسوایی شخصیت دیگری را که به دلیل ایستادگی در برابر رای مردم و قانون از سوی منتقدانش "دیکتاتور" خوانده می شود، باید لرزه دیگری بر پیکره کاخ سفید توصیف کرد.

میرحسین موسوی همین شخصیت جنجالی است که حمایت سردمداران آمریکا از او در جریان فتنه 88 به حدی رسید که باراک اوباما، شخصا از وی اسم آورد و وی را «الهام بخش حرکت به سوی غرب» دانست.

رئیس‌جمهور امریکا در کنفرانس خبری که در حاشیه اجلاس جی 8 در تابستان سال گذشته برگزار شد، با حمایت آشکار از میرحسین موسوی، گفت: «موسوی به منشأ الهام بخش آن دسته از هموطنان خود تبدیل شده است که خواهان گشایش به سوی غرب هستند.»

گرچه کارشناسان بین الملل زین العابدین بن علی، دیکتاتور فراری تونس و حسنی مبارک، دیکتاتور در حال سقوط مصر، را بدون تردید "مهره" و وابسته آمریکا می دانند اما برخی تا پیش از این درباره محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، و وابستگی او به آمریکا و صهیونیست‌ها به صراحت سخن نمی گفتند.

افشای اسنادی تکان دهنده از سوی شبکه تلویزیونی «الجزیره» همان تصوری را که درباره بی علی و مبارک وجود داشت، درباره عباس هم ایجاد کرد چرا که این سناد همکاری همه جانبه تشکیلات خودگردان فلسطین با رژیم صهیونیستی نشان می دهد.

عباس که همانند مبارک به عادی سازی روابط اعراب با رژیم صهیونیستی و حمایت از منافع این رژیم متهم است، روز گذشته در تماس تلفنی با حسنی مبارک، حمایت خود را از وی در مقابل اعتراضات مردم مصر اعلام کرد.

بخشی از همین اسناد الجزیره است که میرحسین موسوی را هم کنار بن علی، مبارک و عباس نشانده و بخشی از سیاسیون را واداشته تا او را هم "مهره آمریکا" توصیف کنند.

بر اساس اسناد الجزیره، «صائب عریقات» مذاکره کننده ارشد تشکیلات خودگردان فلسطین در گفت‌وگو با «جمیز جونز» مشاور امنیت ملی آمریکا در دوازدهم اکتبر سال 2009 تصریح کرده است: «محمود عباس برای همراه کردن جریانی در ایران که حامی سازش با اسرائیل بودند، یک تاجر فلسطینی را راضی کرد تا پنجاه میلیون دلار برای راه اندازی یک شبکه رادیویی یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران یعنی میرحسین موسوی پرداخت کند.»

اسناد الجزیره که حتی از سوی مقامات ارشد تشکیلات حکومت خودگردان هم تایید شده اند، میرحسین موسوی و جریان متبوعش را "حامی سازش با اسرائیل" می خواند تا ماهیت ارتباط او با رژیم صهیونیستی روشن شود، ارتباطی که نمونه ای از آن در روز قدس سال 88 و در شعار اسرائیل پسند "نه غزه نه لبنان" بروز یافت.

شاید بر پایه همین ارتباط پنهانی بود که شیمون پرز، رئیس رژیم صهیونیستی در جریان آشوب های سال 88 گفته که مخالفان به نیابت از ما با جمهوری اسلامی ایران می جنگند.

 البته برخی مقامات ارشد ایران از جمله دبیر شورای نگهبان و جمعی از نمایندگان مجلس و فعالان سیاسی پیش تر از کمک های میلیاردی دولت آمریکا هم به میرحسین موسوی و جریان فتنه سخن گفته و شیوه پرداخت آن را غیر مستقیم عنوان کرده بودند.

میرحسین موسوی در حدود 20 ماهی که متهم به پیروی از خواسته های آمریکا و حتی اجرای دستورالعمل های دیکته شده غرب بوده، هرگز حاضر نشده است که به صراحت ارتباط پنهان و احتمالا غیر مستقیم خود و جریانش را با آمریکا یا عوامل رژیم صهیونیستی تشریح و یا رد کند.

اکنون افشای اسناد شبکه بین المللی الجزیره تقریبا جایی را برای پذیرش واکنش های یکسان آقای موسوی در برابر اسناد موجود نگذاشته است. هرچند او روز گذشته الجزیره را هم به "پرونده سازی" برای خود متهم کرده اما این واکنش با نگاه سرد ناظران سیاسی مواجه شد و اعتبار دیگر اسنادی را که از ارتباط او با آمریکا حکایت می کرد، پررنگ تر کرد.

این واقعیت که به عنوان رسوایی جدید میرحسین موسوی توصیف شده او را همردیف مبارک و بن علی و حتی عباس دیکتاتورهای وابسته به آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار می دهد که در مدت کمتر از یک ماه اخیر از سوی ملت هایشان طرد شده و "مهره سوخته" لقب گرفته اند.

تلاش های گسترده و اغلب پنهان کاخ سفید و تل آویو برای کنترل و جهت دهی مطلوب اوضاع تونس، مصر و فلسطین هم تاکنون به جایی نرسیده اما در این میان نگاه آمریکا به تحولات مصر با توجه به موقعیت استراتژیک این کشور در تحقق خواسته های آمریکا با نگرانی های بسیار بیشتری همراه است تا جایی که سران واشنگتن را وادار به حمایت علنی از حسنی مبارک کرده است. همان رویه ای که درباره موسوی صورت گرفت.

انقلاب اسلامی مردم مصر شاید از انتخابات چند ماه پیش پارلمان این کشور هم قابل پیش بینی بود؛ آنجا که گزارش‌های رسمی، مشارکت حدود 20 درصدی مردم و سخنان کارشناسان شرکت حدود 10 درصدی مصری ها را حکایت می کرد و به همین دلیل بود که اغلب حدود 90 درصدی که در انتخابات شرکت نکردند روز انتخابات را «روز سیاه» نامیدند.

این در حالی بود که سال پیش از آن ایران اسلامی شاهد حضور 85 درصدی و 40 میلیونی  مردم در انتخابات ریاست جمهوری دهم بود. این رای اعتماد مردم گسترده به جمهوری اسلامی سپس حمایت های گسترده آمریکا از جریان فتنه  و افشای اسناد مختلفی در این باره ناظران سیاسی را به این نتیجه رساند که این فتنه طرحی آمریکایی و سران داخلی آن "مهره" و "بازیچه" غرب هستند.

در واقع مردمی بودن جمهوری اسلامی و از سوی دیگر بی اعتنایی سران مصر به رای مردم آرزوهای آمریکا را درباره کشور مهم خاورمیانه به باد داده است.

به همین دلیل بود که رهبر معظم انقلاب ماه گذشته عوامل اصلی فتنه سال 88 را طراحان خارجی دانستند و خاطرنشان کردند: کسانی را که مردم به آنها سران فتنه می‌گویند، در واقع بازیچه طراحان اصلی بودند و دشمن آنها را به وسط صحنه هل داده بود که البته آنها نیز باید راه خود را از دشمن جدا می‌کردند که این کار را انجام ندادند و مرتکب گناه شدند.